GEEN VIS, GEEN TOEKOMST - WERELDVISSERIJDAG 2022
21.11.2022
Vandaag hebben performers van Ocean Rebellion in "vissenkoppen" en krijtstreeppakken op het laatste moment een pleidooi gehouden voor de Britse regering om hun macht en invloed aan te wenden om een einde te maken aan de oorlog tegen vis. De 'vissenkoppen' stonden in plassen bloed, dode vissen en ingewanden voor de ingang van DEFRA. De 'vissenkoppen' droegen aktetassen met op de zijkant WAR ON FISH, ECOCIDE en MSC CERTIFIED LIES.
Op de achtergrond ontvouwden vissers een spandoek, "NO MORE FISH IN THE SEA", om te wijzen op het lot van de Britse zeeën als de Britse regering zich tegen de natuur keert en zich niet inzet voor een betere planeet. Als Sunak de natuur niet op de eerste plaats zet, zullen de Britse zeeën overgeleverd zijn aan de genade van hebzuchtige bedrijven en naties, zoals de eigenaars van de trawler "Cornelius Vrojilk a nederlands visserijbedrijf met toestemming om 23% van de vis in Engeland te vangen. Eerder dit jaar heeft het DEFRA-orgaan CEFAS een rapport gepubliceerd waarin wordt bevestigd dat slechts 35% van de Britse visbestanden in overeenstemming met het wetenschappelijk advies is vastgesteld. De Britse ministers hebben CEFAS genegeerd en vangstbeperkingen vastgesteld die boven het wetenschappelijk advies liggen.
De Oceaan produceert de helft van de zuurstof die we inademen en slokt enorme hoeveelheden "Blauwe Koolstof" op die anders de atmosfeer oververhit en de Oceaan verzuurt, wat leidt tot klimaat-, natuur- en sociale instorting. Omdat de wereldregeringen de biodiversiteit van de oceanen niet beschermen, sterft de overbeviste oceaan snel uit - ALS DE ZEE STERFT, STERVEN WIJ.
De 'vissenkoppen' van Ocean Rebellion vertegenwoordigen het lege gezicht van de visserij, de beleidsvorming en het falen van verdragen door gevestigde belangen. Van voren zien ze er glad en zakelijk uit. Als ze zich omdraaien zie je de aard van hun maskers, 'Vishoofden' waarvan de lichamen bruut zijn afgerukt. Ze lekken bloed op de grond, ze pletten vis in hun handen en onder hun voeten. Zij zijn de ware aard van de industriële visserij en de regelgevingssystemen die de wetenschap negeren en, gevangen door de industrie, toestaan dat de overbevissing jaar na jaar doorgaat. Het enige belang van de "viskoppen" is het geld dat ze verdienen met het voeren van een oorlog tegen vis, ze plegen ecocide door hebzucht. Ze nemen alles wat ze willen uit de zee, terwijl ze hun bloederige zaakjes groenwassen. Ze fluisteren in de oren van zwakzinnige politici zoals Rishi Sunak, en vertellen hen dat ze voor de Britse vis en vissers kunnen zorgen, het enige wat het VK hoeft te doen is... de EU-wetten versnipperen. Terwijl hun plan is om visrechten toe te kennen aan grote bedrijven, waardoor lokale vissers worden vernietigd en de vis in de Britse wateren wordt gedecimeerd.
De dode vis vertegenwoordigt wat uit de zee wordt gehaald boven het natuurlijke herstelvermogen van de oceaan, en de geschatte 406.000 ton zeeleven die elk jaar incidenteel wordt gedood - en dood overboord gegooidongewenst zeeleven zoals dolfijnen, haaien en schildpadden. Deze verspilling van leven en lijden is het resultaat van jarenlange roekeloze politiek. Deze dode vissen zijn ook een teken van alle blue carbon industriële visserij releases, wat bijdraagt aan de opwarming van de aarde en fragiele gemeenschappen op de rand van overleven brengt.
De Britse regering heeft onlangs De Ingetrokken EU-recht (intrekking en hervorming) wetsvoorstel en Wetsvoorstel inzake ruimtelijke ordening en infrastructuur. Dit wetsontwerp schetst hoe 570 behouden EU-milieuwetten (samen met honderden andere) zullen worden gestript, herschreven of overboord gegooid. Daartoe behoren de habitatverordeningen, die ten grondslag liggen aan de helft van de beschermde mariene gebieden in het VK, alsmede de verordeningen inzake milieueffectbeoordelingen, de verordeningen inzake de mariene strategie en vele andere die relevant zijn voor de bescherming van mariene habitats, visserij, ontwikkeling en verontreiniging. Toen hij het wetsvoorstel aan het parlement voorlegde, zei de voormalige minister van Handel, Jacob Rees-Mogg: "Het wetsvoorstel zal de meeste gehandhaafde EU-wetgeving buiten werking stellen, zodat deze op 31 december 2023 afloopt. Alle gehandhaafde EU-wetgeving in nationale secundaire wetgeving en de gehandhaafde rechtstreekse EU-wetgeving zal op die datum vervallen, tenzij anders wordt bepaald. Onder het premierschap van Boris Johnson werden plannen gemaakt om de EU-wetgeving te schrappen of te herzien, en onder Liz Truss en nu Rishi Sunak werden deze plannen versneld uitgevoerd. Dit ondanks het feit dat de conservatieve regering werd gekozen met een manifest waarin zij zich verplichtte tot "het meest ambitieuze milieuprogramma op aarde". Aangezien deze wetten gedurende meer dan 40 jaar een rechtsgrondslag voor milieuregelgeving hebben gevormd en het Verenigd Koninkrijk een sleutelrol heeft gespeeld bij het opstellen van de meeste ervan, zal het schrappen van deze wetten een vrijbrief voor de visserij zijn. Er zal geen tijd zijn om ze te vervangen door geschikte alternatieven.
Het Verenigd Koninkrijk moet zijn plicht jegens toekomstige generaties erkennen door regelgeving op te stellen ten behoeve van het herstel en de aanvulling van de oceaan en het mariene leven.
Ocean Rebellion eist dat alle EU-wetten inzake visserij in het VK worden aangescherpt door alle visserij in Britse wateren te beperken. Door de industriële visserij te verbieden en de traditionele visserij door kleine lokale schepen te bevorderen kan het VK voor zijn zee zorgen en de kustgemeenschappen helpen.
ALS DE ZEE STERFT STERVEN WIJ
Citaten uit Ocean Rebellion
Sophie Miller zegt:
"Hoe kunnen de Britse ministers het advies van hun eigen deskundigen negeren? Als in een besteld rapport staat dat de Britse visbestanden zich op een gevaarlijk laag niveau bevinden, dan moet je daar toch naar handelen? Zijn onze parlementsleden dom of zitten ze in de zak van de industriële visserij? Een van beide opties betekent een ramp."
Suzanne Stallard voegt toe:
"Overbevissing is een van de ernstigste bedreigingen voor onze oceaan. Het is de belangrijkste oorzaak van het verlies aan mariene biodiversiteit en ondermijnt de veerkracht van vissen en andere wilde dieren tegen de klimaatverandering. De Britse regering moet de EU-regelgeving versterken, niet verzwakken - Brexit werd aan het publiek verkocht als een belofte om het milieu beter te beschermen - de Britse zeeën bieden het perfecte moment om deze belofte in te lossen. De Britse ministers moeten onze zeeën beschermen door het Britse zeeleven te beschermen. Maak nu een einde aan de industriële visserij in de Britse wateren."
Roc Sandford voegt eraan toe:
"De visbestanden zijn ernstig uitgeput en overbevist. Voorbeelden hiervan zijn: haring in de Ierse Zee, de Keltische Zee en het zuidwesten van Ierland; horsmakreel in de westelijke Atlantische Oceaan; en wijting in de Ierse Zee. Maar kabeljauw, een iconische en geliefde soort, is er bijzonder slecht aan toe: alle bestanden, van de Noordzee tot het westen van Schotland, de Ierse Zee en de Keltische Zee, bevinden zich op een historisch laag niveau. Voor deze ernstig overbeviste soorten beveelt het wetenschappelijk advies van de Internationale Raad voor het onderzoek van de zee (ICES) een aanzienlijke verlaging van de vangsten of helemaal geen vangsten aan."
Clive Russell voegt daaraan toe:
"De wereld moet de visserij met 80% verminderen - praten over beschermde mariene zones en het beperken van visserijpraktijken brengt ons nergens. Zonder definitieve doelstellingen kunnen we de oceaan niet beschermen. Onze vermindering met 80% maakt een einde aan de industriële visserij, maar erkent de waarde van de visserij met een lage impact door lokale gemeenschappen, gemeenschappen die verdwijnen omdat de visbestanden zo laag zijn. Een einde aan de industriële visserij legt het lot van de Oceaan in handen van degenen die er echt van afhankelijk zijn en hem begrijpen en buiten het bereik van degenen die hem alleen maar exploiteren."
Foto's door: Guy Reece
