DE DIEPZEE ZEGT NEE / THE DEEP SEA SAYS NO
08.02.2022
Vandaag hebben wij op dramatische wijze de aandacht gevestigd op de angstaanjagend grote en ironisch genaamde "Hidden Gem", het vlaggenschip van de Metaalbedrijf. Het koor van de Metals Company - 'In too Deep' - zong luid en smeekte ons om 'Not Look Down' terwijl ze werden opgewonden door de doodsstrijd van de prachtige diepzeewezens die in de buurt dansten. Terwijl ze zongen werden de wezens steeds benauwder, terwijl de geluidsgolven hun tere lichamen sloegen en desoriënteerden. Terwijl 'In too Deep' zong, verscheen een groep gekostumeerde vissers met spandoeken met daarop 'DEEP SEA RAPE' en 'DE DIEPZEE ZEGT NEE'. Waarom het drama? Kortom, de 'Hidden Gem' maakt zich op om de diepzee te gaan ontginnen, met mogelijk verwoestende gevolgen voor al het leven. We moeten dit beëindigen voordat het te laat is.
In too Deep' trad op in hun gebruikelijke mijnuitrusting - helmen, blauwe ketelpakken en snel afneembare onderbroeken. De diepzeewezens verlichtten de scène met hun ongewone, nooit eerder geziene verschijning.
Een kleine zeilboot, The Ocean Rebellion, zette zich af tegen de 'Hidden Gem' om The Metals Company er uitdagend aan te herinneren dat 'As the Sea Dies We Die'. De politie arresteerde haar voordat ze aan de grond kwam.
Na het optreden projecteerde Ocean Rebellion een reeks boodschappen op de romp van de 'Hidden Gem', zoals DIEPZEE VAN ONS NIET DIEPZEEMIJN, DIEPZEEMIJNBOUW, 100% ONNODIG, ENORME MACHINE, ENORME FOUT en GIFTIGE WINSTEN CREËREN GIFTIGE PLUIMEN herinnerde toeschouwers aan de schade die de "Hidden Gem" zal aanrichten, anderen zoals DIEPZEEMIJNBOUW IS EEN DOOD (ISA) VERGUNNING, KIJK NAAR BENEDEN MACRON en ZELFS BMW ZEGT NEE, STOP DIEPZEEMIJNBOUW de wereldleiders en de Internationale Zeebodemautoriteit van de VN (ISA) eraan te herinneren nu te handelen om een einde te maken aan diepzeemijnbouw en -prospectie.
Het lot van de oceaan hangt van ons allemaal af.
Onze interventies zijn afhankelijk van steun.
OF Diepzeewezens (en 'In Too Deep')
Al het leven is verbonden met en door de Oceaan.
Ocean Rebellion's Deep Sea Creatures zijn een herinnering aan wat we zullen verliezen, zelfs voordat we weten dat het er is - de mysterieuze schoonheid van de diepzee. Een echt magisch, buitenaards, zeegezicht. Het heeft de menselijke verbeelding door de eeuwen heen aangewakkerd. Het is een gedeelde plaats van verwondering, vrij van menselijk eigendom, en het moet zo blijven.
'In Too Deep' typeert de hebzuchtige mensen die in de besturen van bedrijven (en staten) zitten die de kostbare diepzee willen exploiteren. 'Niet naar beneden kijken' zeggen ze, dat komt omdat ze alleen uit zijn op achteloze winst en nooit nadenken over de gevolgen van hun daden. Deze bedrijfsmensen hebben het over hun groene geloofsbrieven, 'onze behoefte' aan metalen, en negeren de verwoesting die hun 'big boy toy' machines zullen aanrichten in de Oceaan. We hebben dit soort gedrag en hebzucht eerder gezien in de fossiele brandstofindustrie, de chemische industrie en de wereldwijde financiële wereld.
Het is geen verrassing om een lijst te zien van Europese en Noord-Amerikaanse bedrijven die de diepzeemijnbouw leiden, zo is er The Metals Company (Canada), UK Seabed Resources (UK / Lockheed Martin) en GSR/DEME (België) met investeerders zoals AllSeas in de hoop winst te maken.
Ocean Rebellion begrijpt dat 'RAPE' een vreselijk woord is, we gebruiken het niet lichtvaardig. We kunnen geen beter woord bedenken om te beschrijven wat bedrijven als The Metals Company de zeebodem aandoen. Het is een daad van plundering, een gewelddadige inbeslagname of misbruik; ontvolking; schending. Het zal unieke omgevingen verscheuren voor weinig winst, het is een daad van pure hebzucht. Het is zowel fysiek als emotioneel misbruik zonder toestemming van het slachtoffer. Er is geen rechtvaardiging voor, net als voor verkrachting.
Waarom de diepzee?
De diepe zeebodem is grotendeels onontgonnen, veel gebieden hebben een uniek zeeleven (naar schatting 10m levensvormen en de meeste zijn nog niet ontdekt) en veel gebieden zijn belangrijk voor het voortbestaan van al het oceaanleven. Diepzeemijnbouw in gebieden zoals de Clarion Clipperton Breukzone (CCFZ) (Stille Oceaan) zal de diepe zeebodem en het leven dat daarvan afhankelijk is, vernietigen, en koralen en sponzen vernietigen die duizenden jaren nodig hebben gehad om te groeien. De sedimentpluimen zullen door de waterkolommen omhoog stijgen en meer leven daarboven beschadigen. Giftige metalen zullen onvermijdelijk hun weg vinden naar de voedselketen - we weten alleen niet hoe catastrofaal diepzeemijnbouw zal zijn als het gaat om het vrijkomen van sedimenten, noch weten de betrokken bedrijven dat.
Lawaai van diepzeemijnbouw is een ander groot probleem. Walvissen en andere diepzeedieren zijn afhankelijk van geluid om op prooien te jagen; sonische prospectie en boringen zullen dit verhinderen, waardoor kwetsbare ecosystemen ernstig worden verstoord.
Een diepzeemijnbouw vergunning zal een zeebodem een derde van de grootte van België van al het leven
Een enorm gebied zal worden geruïneerd
Onlangs heeft de ISA vergunningen verleend om 8.000 tot 9.000 vierkante kilometer diepe zeebodem tegelijk te ontginnen*. Dit gebied komt overeen met een derde van België. Dat is een derde van België ontdaan van alle leven, moeilijk voor te stellen dat dit op land wordt toegestaan, toch? Waarom denkt de ISA dat het op zee mag? Misschien hopen ze dat we 'niet naar beneden kijken'.
Controverse
De ISA wordt geacht de volle zee te beheren voor de "ten voordele van de [mensheid]". Tegelijkertijd profiteert het van de verkoop van mijnbouwvergunningen. Hoe kan een VN-agentschap winst maken met iets dat het moet beschermen? En waarom mag een VN-agentschap handelen tegen zijn eigen "voorzorgsprincipes"? Is winst de enige maatregel die de ISA overweegt? Er hangt veel rook rond de ISA, het bestuur ervan is ondoorzichtig en lijkt bedoeld om de rijken te verrijken. Net als zijn zusterorganisatie van de VN, de Internationale Maritieme Organisatie (IMO), is de ISA gevuld met vertegenwoordigers van de industrie die een grote stem hebben in het besluitvormingsproces.
Hebben we diepzeemetalen nodig om "groen" te worden?
The Metals Company, en alle andere bedrijven, willen dat wij dat denken. Maar grote internationale bedrijven hebben verklaard dat ze geen diepzeemetalen zullen gebruiken of erin zullen investeren. De lijst groeit en omvat ondertekenaars als BMW, Volkswagen en Google. Maar ook banken houden zich verre van deze opkomende industrie die tot het verleden behoort. Bedrijven ontwikkelen batterijen die geen van de metalen uit de diepzeemijnbouw nodig hebben. Dat komt omdat de batterijtechnologie verandert. Net als fossiele brandstoffen is diepzeemijnbouw een nachtmerrie uit de jaren 1970. In feite is de enige echte oplossing voor onze klimaatcrisis en grondstoffenproblematiek een natuurlijke oplossing die een verandering van onze manier van handelen vereist. De wegwerpcultuur uit het verleden moet overboord, bedrijven en regeringen moeten af van het stelen van alles wat ze nodig hebben (onder het mom van vooruitgang) voor winst, naar een circulaire visie die waarde hecht aan herstelbaarheid en de stedelijke ontginning van bestaande, gewonnen, metalen.
Ocean Rebellion eist een einde aan Deep Sea Mining. Samen met een grondige hervorming van de ISA. Deze hervorming moet zich richten op de bescherming van de diepe (en hoge) zeeën ten behoeve van ALLE leven en toekomstige generaties.
Het lot van de oceaan hangt van ons allemaal af.
We laten je weten wat we doen om te helpen.
Stefanie Wels van Ocean Rebellion zegt:
"De diepzee is geen 'hulpbron' die naar believen kan worden geplunderd door een paar hebzuchtige bedrijven. Het is een vitale habitat waar we weinig over weten. De Internationale Zeebodemautoriteit van de VN moet deze waanzin nu stoppen, en de zeebodem gaan beschermen ten behoeve van ALLE leven, niet ten behoeve van haar eigen financieringsmodel, noch voor een groep hebzuchtige insiders."
Clive Russell, ook van Ocean Rebellion, voegt daaraan toe:
"De Internationale Zeebodemautoriteit (ISA) van de VN is duidelijk ongeschikt voor haar taak. Hoe past het decimeren van de diepzeebodem, het vrijkomen van in diepzeesedimenten opgeslagen koolstof en het verstoren van het grootste (en meest ongestoorde) ecosysteem van de aarde in de doelstellingen van de VN voor de toekomst?
Roc Sandford, ook van Ocean Rebellion, zegt:
"En de economie klopt ook niet. Het ISA wordt geacht de zeebodem te beheren "ten behoeve van de gehele mensheid", maar uit de huidige berekeningen blijkt dat de royalty's die worden geïnd van elke mijnbouwvergunning een paar duizend dollar per jaar zullen bedragen voor elk lid van het ISA-land. Het grote geld gaat naar de aandeelhouders van Lockheed Martin, Global Sea Mineral Resources en The Metals Company. Hoe is dat voor de (on)mensheid als geheel? Diepzeemijnbouw is niet anders dan fossiele brandstoffen, het is een greenwashing hebzuchtmachine ontworpen om een paar, nu al, rijke sociopaten te bevoordelen."
Suzanne Stallard, ook van Ocean Rebellion, zegt:
"Diepzeemijnbouw staat niet eens op de agenda van de One Ocean Summit in Brest, Bretagne. Het wordt tijd dat deze navelstaarders de oceaan serieus gaan nemen. Ze hebben een kans om een veroorzaker van milieuvernietiging te stoppen voordat het begonnen is. We hoeven de diepzee echt niet te ontginnen, we hebben de mineralen die we nodig hebben al. Bovendien zullen de mineralen die diepzeemijnbouw oplevert niet nodig zijn voor de nieuwe technologiegolf - bedrijven als The Metals Company vullen gewoon hun eigen zakken nu het nog kan. Handel nu Macron, wees een echte blauwe leider en laat de wereld zien dat Frankrijk om de diepzee geeft."
Rob Higgs, ook van Ocean Rebellion, voegt daaraan toe:
"Je kunt duidelijk zien wat ze doen, een bedrijf met de naam 'DeepGreen' omdopen tot 'The Metals Company' (net nu regeringen tekeer gaan over elektrische auto's), leugenachtige machines opzetten als DSM-facts.com - die ons vertellen dat diepzeemijnbouw allemaal onderzoek is voor algemeen nut. Het is alsof je naar een strategievergadering van Shell kijkt, waarin wordt besproken hoe ze hun volgende grote olieramp kunnen vergroenen, iemand een sigaar?"
Als de zee sterft WIJ STERVEN
NU HANDELEN
Laat een beoordeling achter van de UN International Seabed Authority op google maps:
HIER
En een recensie van hun film op YouTube:
YouTube
Teken deze petitie:
SIGN
Sluit je aan bij de stemmen die vragen om een moratorium op diepzeemijnbouw:
VOEG UW STEM TOE
Het lot van de oceaan hangt van ons allemaal af.
We laten je weten wat we doen om te helpen.
*De ISA heeft tot nu toe meer dan dertig exploratievergunningen verleend, en als alle 17 van de huidige mijnbouwclaims in de Clarion Clipperton Zone zouden worden ontgonnen, zou de totale impact op de zeebodem waarschijnlijk zo'n 350.000-800.000 km2 bedragen, volgens recente schattingen van wetenschappers (Smith et al., 2020).
Foto's: Boven, Charles M Vella, en onder, 2, 3, 5, 6, 7, 8, 10, 12, 13 Savannah van den Rovaart, onder @jorisvangennip
