2022 UN OCEAN CONFERENCE LISSABON
27.06.2022
Vanmorgen, met het cruiseschip "Anthem of the Seas" aan de horizon, is de eerste dag van de Oceaanconferentie van de Verenigde Naties aangebroken.
Toen de zon opkwam was Ocean Rebellion getuige van het aanspoelen van een groep zeemeermensen op een strand vlakbij het conferentiecentrum. Oceaanbeschermers keken toe hoe de zeemeermensen stierven. Volgens getuigen waren de zeemeermensen op weg naar de conferentie om op het laatste moment een wanhopig beroep te doen op de wereldleiders om de Oceaan in leven te houden, toen een trawler hen in zijn netten verstrikte. De bijvangst "zeemeermensen", compleet met staarten en kronen gemaakt van zeewier, lagen dood of stervend, aangespoeld en verstikt door industriële visnetten.
Het optreden vindt plaats nadat de recente onderhandelingsronde over een nieuw verdrag voor de volle zee zonder akkoord is geëindigd. Dit betekent dat tien jaar onderhandelen geen resultaat heeft opgeleverd. Het grootste ecosysteem ter wereld, dat meer dan twee vijfde van het aardoppervlak beslaat, is nog steeds onbeschermd en sterft uit.
Al het leven is verbonden met en door de Oceaan.
De dood van de oceaan is de dood van de magie, de magie van onze verbeelding.
De Merpeople vertegenwoordigen de 'dood van de magie' door hun verstrikking in onze wrede industriële vismethoden. Ze helpen ons de verwondering over de oceaan uit onze kindertijd te herstellen en waarschuwen ons dat dit wonder spoedig verloren zal gaan. Ze vertellen de waarheid over wat er zal gebeuren als we niets doen en doorgaan met business-as-usual - er zal geen vis meer zijn in de zee.
BOOMKORVISSERIJ
Stel je de schade voor die een net groter dan een jumbojet aanricht als het over de zeebodem sleept. Door alles op zijn pad te vangen (wat dat ook moge zijn), vernietigt het mariene habitats en komt de daar opgeslagen "blauwe" koolstof vrij. Ook netten breken. En als ze breken, worden ze losgesneden om over de oceaan te drijven en doden ze alles wat erin verstrikt raakt. Als ze breken, staat er weer een nieuwe klaar, waardoor het dodental blijft stijgen.
Als de vernietiging van de fauna en habitat op zich nog niet erg genoeg is, dan is er ook nog de pure verspilling - wetenschappers schatten dat bodemtrawlers ongeveer 50 kg vis voor elke kg die aan land komt. Dit staat bekend als bijvangst en deze milieuslachting is ingebouwd in het bedrijfsmodel van de boomkorvisserij.
De mensheid heeft de oorlog verklaard aan de vissen en we zijn aan het winnen. De oceaan is zo uitgeput dat kleine vissersgemeenschappen op de rand van overleven staan. Gebieden die ooit overvloedig waren, zijn nu leeg.
Industriële visserij vernietigt de lokale visserij
Geschat wordt dat de bodemtrawlvisserij meer CO2 uitstoot dan de wereldwijde luchtvaart.
CO2 opgeslagen in de oceanen staat bekend als Blue Carbon. Dit is koolstof die is opgeslagen in zeebodemsedimenten, mariene habitats en de daar gevangen vis. Wanneer de zeebodem wordt beschadigd door bodemsleepnetten, komt deze blauwe koolstof vrij, waardoor de zeebodem verandert van een koolstofput in een bron van CO2 en van methaan (CH4), een veel krachtiger broeikasgas. Blauwe koolstof wordt ook opgeslagen in zeedieren, dus vis die uit zee wordt gehaald draagt ook bij tot het vrijkomen van blauwe koolstof. Als dit cijfer zou worden meegenomen in de berekening van de koolstofvoetafdruk, zou de werkelijke voetafdruk van sommige met bodemtrawls gevangen zeevruchten waarschijnlijk nog groter zijn dan die van andere levensmiddelen, waaronder rundvlees. Dit alles draagt bij tot de verzuring van de oceanen, waardoor het mariene leven, vooral dat met skeletten of schelpen, op relatief korte termijn dreigt te verdwijnen. Talloze mariene soorten worden nu met uitsterven bedreigd.
Industriële vissersschepen stoten jaarlijks 159 miljoen ton CO2 uit door de brandstof die zij verbranden. Dit komt overeen met de jaarlijkse hoeveelheid CO2 die wordt uitgestoten door 40 kolengestookte elektriciteitscentrales. Dit cijfer is sinds de ramingen van 1950 verviervoudigd. De industriële visserij profiteert van brandstofsubsidies van de overheid ter waarde van naar schatting US $7,7 miljard per jaar. Subsidies voor fossiele brandstoffen voor de bodemtrawlvisserij moeten worden omgebogen om een overgang naar een visserij met een lage impact te ondersteunen.
DE TIJD VAN PRATEN IS VOORBIJ. ALLEEN ACTIE TELT.
Het is allemaal goed en wel dat de VN verklaringen aflegt als "Helaas hebben we de oceaan als vanzelfsprekend beschouwd, en vandaag worden we geconfronteerd met wat ik een noodsituatie in de oceaan zou willen noemen". maar praten is goedkoop. Ocean Rebellion roept Peter Thomson, speciaal VN-gezant voor de Oceaan, op om op te treden. Roep op om nu een einde te maken aan de boomkorvisserij, maak echte plannen om de visserij tegen 2025 met 80% te verminderen en help worstelende kustgemeenschappen om de Oceaan te beschermen die zij koesteren en begrijpen. En als je dit niet kunt doen, geef het toe. Stop de zinloze praatjes en geopolitieke spelletjes, vertel de waarheid en begin met echte veranderingen. Noem de bedrijven en regeringen die de redding van de Oceaan tegenwerken, en benoem de gevolgen van wat ze proberen te bereiken. We hebben de Oceaan nodig om weer te gedijen, als de zee sterft, sterven wij.
OCEAAN REBELLIE EIST:
De VN moet een nieuw, transparant en representatief orgaan vormen om de oceaan te besturen ten behoeve van ALLE leven. Dit nieuwe orgaan moet het herstel en de aanvulling van de oceaan als enige maatstaf voor succes hebben. Het moet bedrijfsmacht vervangen door mensenmacht. En het moet de vele vormen van zeeleven vertegenwoordigen die van de oceaan hun thuis maken.
Sophie Miller zegt:
"De Merpeople vertegenwoordigen de 'dood van de magie' door hun verstrikking in onze wrede industriële vismethoden. Ze helpen ons de verwondering over de oceaan uit onze kindertijd te herstellen en waarschuwen ons dat dit wonder spoedig verloren zal gaan. Ze vertellen de waarheid over wat er zal gebeuren als we niets doen en doorgaan met business-as-usual - er zal geen vis meer in de zee zijn."
Rob Higgs zegt:
"De mensheid heeft de oorlog verklaard aan de vis en we zijn aan het winnen. De oceaan is zo uitgeput dat kleine vissersgemeenschappen op de rand van overleven staan en gebieden waar vroeger overvloed was, nu leeg zijn. Meer dan 100 miljoen mensen zijn voor hun dagelijks voedsel en levensonderhoud afhankelijk van de kustvisserij en kleinschalige ambachtelijke visserij - vaak in dezelfde wateren waar de bodemtrawlers op vissen. Het is een no-brainer om de visserij met bodemtrawls te verbieden, zowel om redenen van klimaatverandering als van natuurverval. Klimaatafbraak en natuurafbraak zijn in feite hetzelfde en beide moeten nu worden gestopt."
Chris Armstrong voegt toe:
"Het bestuur van de volle zee is een ecologische ramp. De grondbeginselen ervan zijn bedacht in een tijd waarin we dachten dat de overvloed van de oceaan onuitputtelijk was en de ecosystemen te robuust om ooit te falen. We hebben dat idee nu te ver doorgedreven. We hebben dringend een revolutie nodig in het beleid voor de volle zee, waarbij bescherming en participatie in de plaats komen van plundering door bedrijven."
Suzanne Stallard voegt toe:
"De VN heeft mooie praatjes. De Internationale Maritieme Organisatie en de Internationale Zeebodemautoriteit, beide VN-organen, zijn ongeschikt voor hun doel. Beide zijn volledig gecorrumpeerd door de industrie en beide besturen de oceaan namens de industrie. We leven in een tijdperk van ongekende ecologische afbraak, de VN moet dit erkennen door bestuur en niet alleen in woorden. Wij vragen de VN om hun schurkenstaten, die schadelijker zijn voor het leven op aarde dan schurkenstaten, op te roepen."
Roc Sandford voegt eraan toe:
"Als de zeeën sterven, sterven wij, en de zeeën sterven. Als de ineenstorting van de mariene biodiversiteit niet onmiddellijk wordt gestopt, zal het vrijkomen van blauwe koolstof die momenteel in de oceanen is opgeslagen, de afbraak van het klimaat versnellen en talloze mensen veroordelen tot een pijnlijke dood. We moeten haast maken met de hervorming van de bestaande structuren van de VN die zich richten op de oceanen en die momenteel crimineel ongeschikt zijn voor hun doel. Het is nu of nooit. Ik begrijp niet waarom niet iedereen schreeuwt, gezien wat we weten over wat er in de oceaan gebeurt."
Foto's: João Daniel Pereira.
