DUURZAAM VISSEN IS EEN (MSC) GECERTIFICEERDE LEUGEN
17.01.2022
De Marine Stewardship Council (MSC) moet zijn verantwoordelijkheid nemen.
Overbevissing en illegale visserij vernietigen onze oceaan en het 'Blauwe Vinkje' van de MSC wordt gepromoot als onze beste bescherming. De MSC beweert dat het "werkt samen met vissers, wetenschappers en de industrie om ervoor te zorgen dat onze oceanen duurzaam worden bevist en dat het gemakkelijk is om gecertificeerde duurzame zeevruchten te vinden en te kopen". Maar hoe betrouwbaar is deze 'Blue Tick' als de MSC geen onderscheid maakt tussen industrieel of traditioneel vissen met weinig impact en geen vermindering van de bijvangst eist?
En wat heeft het voor zin om vis-, schaal- en schelpdierproducten als 'duurzaam' te certificeren als het MSC-keurmerk de koolstofkosten van het vissen niet meetelt?
En waarom certificeert de MSC, ondanks haar onoprechte "nultolerantie"-beleid inzake het vinnen van haaien, nog steeds visserijen die op haaien vissen? Sommige Nieuw-Zeelandse visserijen gaan door met hun praktijk om vinnen aan boord af te snijden zonder zich te hoeven houden aan het "Vinnen Natuurlijk bevestigd zonder uitzonderingen beleid(wat wereldwijd de gouden standaard van beste praktijken voor haaienbescherming is), en toch een MSC 'Blue Tick' certificering krijgen.
MSC MOET STOPPEN MET HET CERTIFICEREN VAN BODEMTRAWLERS ALS DUURZAAM
Onderzoek heeft aangetoond dat 83% van MSC gecertificeerd vangsten tussen 2009 en 2017 waren afkomstig van industriële visserij met een grote impact, zoals bodemtrawlvisserij of baggeren. Beide methoden brengen verschrikkelijke schade toe aan het mariene ecosysteem, het is alsof je een jumbojet over de zeebodem sleept, het duurt honderden jaren om deze schade te herstellen. De bijvangst (een zacht klinkende visserijterm voor alles wat bij toeval wordt gevangen, zoals haaien, dolfijnen en zeevogels) van deze methoden is aanzienlijk; wetenschappers schatten dat bodemtrawlers in de Noordzee ongeveer 16 kg zeedieren doden voor elke kilo gevangen tong. En het losgesneden vistuig van industriële schepen is verantwoordelijk voor het verstrikken van bedreigde walvissen op trekroutes. In feite Greenpeace schat dat er 640.000 ton van commerciële netten, lijnen en potten die in de Oceaan drijven - dat is veel "bijvangst" en niets daarvan wordt door de MSC geteld.
HET BESCHAMENDE GEBREK AAN KLIMAATACTIE VAN HET MSC
De wereld bevindt zich in een klimaatcrisis en inzicht in de koolstofvoetafdruk van een bedrijfstak is een fundamenteel onderdeel van de keuze van de consument. Industriële vissersschepen stoten jaarlijks 159 miljoen ton CO2 uit. Dit komt overeen met de jaarlijkse hoeveelheid CO2 die 40 kolencentrales uitstoten. Vis die met bodemtrawls wordt gevangen, is een van de meest emissie-intensieve voedingsmiddelen vanwege het brandstofverbruik dat gepaard gaat met het slepen van een zwaar net over de zeebodem. Blauwe koolstof is koolstof die is opgeslagen in zeebodemsedimenten, mariene habitats en de daar gevangen vis. Wanneer sedimenten met blauwe koolstof worden beschadigd, kunnen zij veranderen van putten in bronnen van CO2 en van methaan (CH4), een veel krachtiger broeikasgas. Blauwe koolstof wordt ook opgeslagen in zeedieren, dus vis die uit zee wordt gehaald draagt ook bij tot het vrijkomen van blauwe koolstof.
Als de vissen gaan,
de koolstof gaat.
Als de koolstof JIJ GAAT
Dit alles draagt bij aan de verzuring van de oceaan, die op relatief korte termijn alle zeeleven met skeletten of schelpen dreigt uit te roeien. Zoals de MSC ons op haar website vertelt "Oceanen zijn essentieel voor het leven op aarde. Ze bedekken meer dan 70% van het aardoppervlak, regelen het klimaat en leveren een groot deel van de zuurstof". De oceaan absorbeert momenteel koolstof uit onze lucht, maar als de koolstofniveaus in de oceaan stijgen, veranderen de dingen ten kwade. "De oceaan absorbeert jaarlijks een kwart tot meer dan een derde van onze CO2-uitstoot. Dus als we de CO2 in het water verhogen, vermindert dat het vermogen van dat deel van de oceaan om meer CO2 uit de atmosfeer te absorberen." verklaart Dr Sala, Explorer-in-Residence, National Geographic. De MSC telt de koolstofkosten van het vissen niet mee, noch de blauwe koolstof, wanneer zij een visserij certificeert. Er zijn vismethoden met een zeer lage koolstofimpact, maar een MSC 'blauw vinkje' helpt een consument niet om die te vinden.
MSC WEIGERT BESTE PRAKTIJKEN TER BESCHERMING VAN HAAIEN AAN TE NEMEN
De voorstellen van de MSC om het afsnijden van haaienvinnen te voorkomen zitten nog steeds vol met aanzienlijke tekortkomingen en mazen. Volgens wetenschappers, Door overbevissing wordt meer dan een derde van alle haaien en roggen met uitsterven bedreigd. Als toppredatoren spelen haaien een cruciale rol bij de instandhouding van de mariene biodiversiteit. Toch worden de vinnen van 73 miljoen haaien per jaar gebruikt in haaienvinnensoep. De consumptie van dit luxegerecht heeft geleid tot overbevissing van veel kwetsbare haaiensoorten en tot de onmenselijke praktijk van het vinnen. Vinnen is het proces waarbij de vinnen van een haai worden afgesneden en de rest van het nog levende dier in de oceaan wordt gegooid, waar het naar de bodem zinkt en een langzame, pijnlijke dood sterft. En toch, ondanks het onoprechte en zogenaamde "zero tolerance" beleid van de MSC ten aanzien van het ontvinnen van haaien, geeft de MSC nog steeds een vrijbrief aan sommige Nieuw-Zeelandse visserijen die zich bezighouden met het ontvinnen van haaien door niet te eisen dat zij zich houden aan een "Fins Naturally Attached" beleid zonder uitzonderingen, de wereldwijde gouden standaard van beste praktijken voor de bescherming van haaien, om hun "Blue Tick" certificering te verkrijgen. Bijgevolg eten sommige consumenten mogelijk onbewust MSC gecertificeerde vis-, schaal- en schelpdierproducten die zijn gevangen in visserijen waar haaien op niet-duurzame en onmenselijke wijze worden gevind om Chinese markten te voorzien van haaienvinnensoep.
HET MSC IS DRINGEND AAN HERVORMING TOE
Er is voldoende bewijs dat visserijen die zich bezighouden met destructieve en niet-duurzame vispraktijken een MSC certificering en hercertificering krijgen. Het wereldwijde publiek stelt een enorm vertrouwen in het "Blauwe Vinkje" van de MSC. Dit vertrouwen is geschonden. Er zijn fundamentele gebreken in het MSC-model - zoals belangenconflicten, een onvoldoende holistische benadering van de beoordeling en een gebrek aan bereidheid om echt in gesprek te gaan met belanghebbenden. Ocean Rebellion sluit zich aan bij de oproep van NGO's aan de MSC om te erkennen dat zij nu moet handelen en substantiële hervormingen moet doorvoeren om haar geloofwaardigheid terug te winnen. De MSC moet echt rentmeesterschap over het mariene milieu bieden en niet langer in dienst staan van de industriële visserij als melkkoe voor vis en schaal- en schelpdieren.
Ocean Rebellion eist:
De MSC overstijgt haar huidige positie als 'resource manager' voor industriële visserij en wordt een eerlijk keurmerk voor 'low impact fishing', visserij waardoor de oceaan en de visbestanden zich kunnen stabiliseren en beginnen te verjongen na decennia van overbevissing en verwaarlozing.
De MSC moet de koolstofkosten van een visserij binnen haar certificeringssysteem meten, zonder deze maatstaf voor "duurzaamheid" is er geen manier om vissen met andere voedselbronnen te vergelijken.
De MSC moet in haar nieuwe 'Visserijstandaard', die binnenkort wordt gelanceerd, ophouden met het oplichten van consumenten en een zinvol haaienbeleid 'Vinnen Natuurlijk Bevestigd' invoeren zonder uitzonderingen voor alle gecertificeerde visserijen in overeenstemming met de beste praktijken wereldwijd.
De MSC moet zichzelf en haar ondoorzichtige bedrijfsactiviteiten grondig hervormen. Dit houdt in dat CEO Rupert Howes moet worden ontslagen, dat de bestaande raad van bestuur (inclusief voorzitter Dr. Werner Kiene) moet worden verwijderd en dat er nieuw personeel moet worden aangenomen om ervoor te zorgen dat de op winst gerichte, pro-visserij, industriële vooringenomenheid wordt veranderd ten gunste van oplossingen die transparant, natuurgestuurd en op ecosystemen gebaseerd zijn. Deze veranderingen moeten worden gebaseerd op overleg met (momenteel) uitgesloten NGO's en het publiek.
Rob Higgs zegt:
"De MSC moet de waarheid vertellen over de uitputting van de oceanen. Veel vispopulaties zijn bijna uitgestorven, zelfs de overheidsterminologie om ze vispopulaties te noemen en ze te omschrijven als 'nog niet volledig bevist' impliceert een industrieel perspectief op iets dat we zouden moeten beschermen alsof ons leven ervan afhangt - want dat is zo."
Clive Russell voegt daaraan toe:
"Als een soort eenmaal is uitgestorven, is hij voorgoed verloren. We moeten geen visserijmethoden aanmoedigen die dit mogelijk maken. Maar als we op industriële schaal blijven vissen, met megatrawlers die netten ter grootte van een jumbojet verslepen, zullen we simpelweg eindigen met een zee zonder vis. De MSC moet nu ook handelen om haaien te redden door een 'Vinnen Natuurlijk Aangebonden' beleid in te voeren voor alle visserijen die zij certificeert, zonder uitzonderingen."
Roc Sandford zegt:
"We hebben bijna alle wilde eiwitten op het land opgegeten, we zijn nu op weg om hetzelfde te doen met de oceanen. Dit betekent dat we ze leeg en uitgeput achterlaten van de vis die ooit vrij zwom. We moeten nu een einde maken aan de boomkorvisserij en de industriële visserij om de vispopulaties een kans op herstel te geven. Vanwege de koolstof die door mariene organismen is opgeslagen, zijn de afbraak van de mariene biodiversiteit en de klimaatnoodsituatie min of meer hetzelfde. We kunnen het ene niet oplossen zonder het andere, en als we de oceanen uitroeien is er geen realistische kans meer om het klimaat en onze samenlevingen te redden."
NU HANDELEN
Neem deel aan onze certificeringsregeling voor supermarkt "niet-duurzame visserij":
oceanrebellion.earth/news/supermarket-sticker-sweep
Doe mee aan de EU-campagne "Stop het vinnen van haaien":
eci.ec.europa.eu