Meer zee, minder greenwash

Op de avond van de eerste dag van de G7-top zagen we Boris Johnson en een Fossil Fuel Fool een Vikingschip in brand steken. Op het zeil stonden de woorden 'As The Sea Dies We Die' - een uitspraak die de twee personages graag wilden wegbranden.

Zonder een gezonde, levende zee is er geen gezonde planeet. Maar het is bewezen dat tenzij er onmiddellijk een radicale verandering komt om zowel de verzuring van de zee door de verbranding van olie en gas, als de vervuiling door giftige chemicaliën en plastic aan te pakken, al het op carbonaat gebaseerde zeeleven, met inbegrip van plankton, zeehonden, walvissen, vogels en vissen, de komende 25 jaar voorgoed uit onze zeeën zal verdwijnen.

Volgens een rapport van de stichting GOES hebben we de afgelopen 70 jaar meer dan 50% van al het zeeleven verloren door vervuiling, maar dit wordt door de machthebbers nauwelijks erkend. Zeeplanten produceren meer dan 90% van onze zuurstof, dus zij, en niet het Amazone regenwoud, zijn de echte longen van onze planeet.

Het zeil van de Ocean Rebellion is verbrand in het zicht van het Tregenna Castle hotel waar de afgevaardigden van de G7-top verblijven.

Sophie Miller van Ocean Rebellion zegt:
"Dood de oceanen en we kunnen een stabiel klimaat vaarwel zeggen. En zonder een stabiel klimaat zullen onze samenlevingen instorten. En toch laten de G7 regeringen ons in de steek. We roepen hen op om NU de handen uit de mouwen te steken!"

Rob Higgs van Ocean Rebellion voegt daaraan toe:
"De brandende boot vertegenwoordigt de dood van onze oceanen. De zeeën zijn stervende. De Britse regering weet dit, maar gaat door met hun genocidale keuze om de zee te doden in het streven naar korte termijn winsten. Bijvoorbeeld, Boris' covid recovery fund investeert 97% in fossiele brandstof industrieën die de oceanen verzuren en het zeeleven uitroeien, en slechts 3% in hernieuwbare energie. En dat terwijl ze beweren milieuvriendelijk te zijn. Dat is de definitie van greenwash. Net doen alsof je om de natuur geeft, terwijl je die bewust vernietigt. Ocean Rebellion eist dat de Britse regering tijdens de G7 prioriteit geeft aan echte, rigoureuze en effectieve actie op het gebied van klimaat en natuur in plaats van aanhoudende loze beloften en gewauwel."

Daisy Pearson van Ocean Rebellion zegt:
"Mensen beseffen niet hoe dicht we bij onomkeerbare omslagpunten in de oceanen zijn. We moeten de zeeën zien als een deel van onszelf. Onze gezondheid en overleving is verbonden met de gezondheid en overleving van de oceaan. Ongeveer 3 miljard mensen in de wereld zijn afhankelijk van de zeeën voor hun primaire bron van eiwitten. Onze veronachtzaming van de Oceaan betekent dat zij lijden, nu."

Clive Russell van Ocean Rebellion voegt daaraan toe:
"Kom op staatshoofden, grijp de kans en verras ons deze keer. De oceaan is in een schokkende staat en het wordt alleen maar erger. Het is jullie taak om jullie mensen te beschermen en jullie falen hopeloos."

Roc Sandford van Ocean Rebellion zegt:
"De staatshoofden van de G7 zijn in ontkenning. Geen van hen heeft een adequaat beleid om onze levens te redden. Ze zijn het net eens geworden over een technologiebelasting. Maar nu moeten zij een hoge en sterk stijgende koolstofprijs vaststellen, met grenscorrectie en een wereldwijd rechtvaardige herverdeling van de opbrengst, die voldoende is om het gebruik van fossiele brandstoffen met meer dan 10% per jaar te doen dalen. Wetenschappers en economen zeggen dat dit NU nodig is om een ineenstorting van het klimaat en de biodiversiteit in de oceanen af te wenden."