INDUSTRIËLE VISSERIJ 15 - NATUUR 13

24.05.2023

Om 7:30, woensdag 24 mei, werden drie verdachte personen gezien die rondhingen op het Pl. du Luxembourg in de aanloop naar de cruciale stemming over de Natuurherstelwet in het EU-parlement.

De drie personen waren leden van het Europees Parlement Gabriel Mato Adrover (ES), Bert-Jan Ruissen (NL) en Jan Huitema (NL), allen lid van de PECH-commissie. Twee van het trio hadden een koffertje van ECOCIDE bij zich, een ander een koffertje met de nieuwe NATUURRESTORATIEWET.

De parlementsleden waren op weg van een vergadering met lobbyisten naar de vergadering van de PECH-commissie, met de bedoeling de industriële visserij te blijven steunen door de nieuwe Wet natuurherstel (NRL) in het Europees Parlement.

Zoals voorspeld gaven onze drie industriële visliefhebbers de middelvinger naar de natuur en de Oceaan. Hun minachting voor ambitieus nieuw denken en hun verlangen naar business-as-usual wordt alleen geëvenaard door hun minachting voor hun de bezorgdheid van de burgers over het milieu.

Uiteraard stemde de EU Visserijcommissie met 15 - 13 tegen de Natuurherstelwet, ondanks wanhopige pogingen van andere Europarlementariërs om tussenbeide te komen namens kleinschalige lokale vissers.

Het lot van de oceaan hangt van ons allemaal af.
Onze interventies zijn afhankelijk van uw steun.

Steun ons

Contacteer ons

Wat is de Natuurherstelwet?
In juni vorig jaar heeft de Europese Commissie de nieuwe Wet natuurherstel ingediend, die voor het eerst juridisch bindende doelstellingen invoert om aangetaste ecosystemen te herstellen en het verlies aan biodiversiteit om te buigen. De nieuwe wet legt alle lidstaten de doelstelling op om tegen 2030 20% van het land en de zeeën van de EU te herstellen.

Helaas kunnen de instandhoudingsmaatregelen van de NRL in de huidige situatie worden geblokkeerd door lidstaten die de industriële visserij en de oorlog tegen de vis willen voortzetten. Dit komt doordat de NRL nog steeds gebruik maakt van de disfunctionele juridische procedure van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB). Als dit gebeurt, is de NRL geen wet, maar wordt het de optie "natuurherstelvisserij" - u kunt kiezen of u meedoet of niet. En we weten waar dat toe zal leiden - de regeringen van de EU zullen ervoor kiezen om niet mee te doen, omdat ze de voorkeur geven aan gemakkelijke economische voordelen in het kader van het GVB boven de hardere beslissingen die nodig zijn om het leven in de oceaan te redden en een betere toekomst voor de kustgemeenschappen te creëren.

Vandaag was een zeer goede dag op kantoor voor onze drie amigos, Jan, Bert en Gabby.

In theorie, als leden van de PECH-comitéHet is hun taak te zorgen voor de vis in de EU door ervoor te zorgen dat de GVB-instrumenten die nodig zijn om de klimaat- en biodiversiteitsproblemen aan te pakken, worden toegepast. Maar het lijkt erop dat PECH niet van de vis houdt. Het verwijst naar hen als "visbestanden". En wanneer wetenschappers PECH waarschuwen dat De "visbestanden" storten in. PECH vraagt alternatief advies aan lobbyisten van de industriële visserij die hen vertellen dat alles in orde is.

De voorzitter van het PECH-comité is Pierre Karleskind (FR).

Wij vragen Pierre om als voorzitter de PECH-commissie te leiden naar een nieuwe dageraad van verantwoord visserijbeleid. Pierre moet stoppen met luisteren naar EPP collega's, zoals Gabbydie alleen geïnteresseerd zijn in het spinnen van argumenten over lokale banen en voedselzekerheid (terwijl ze eigenlijk het grootkapitaal steunen).

Het is tijd voor PECH om creatief na te denken over de bezorgdheid over de werkgelegenheid in de visserij - de wet natuurherstel (NRL) zou daarvoor het beste middel kunnen zijn. Het biedt de kans om visserijgemeenschappen bovenaan de agenda te zetten door ze te koppelen aan een wet van betekenis (NRL). Wat als visserijgemeenschappen aan de kust proefbanken zijn voor basisinkomen? En dit basisinkomen is de kans voor de lokale bevolking om te zorgen voor hun lokale omgeving, voor de plaats waar ze wonen?

Zoals de Beatles de PECH-commissie moet de weg oversteken en weglopen van haar vroegere inspanningen. De Oceaan kan het niveau van de industriële visserij niet aan - duurzame industriële visserij bestaat niet. Als we zo doorgaan zal er geen vis meer in zee zijn.

Ocean Rebellion eist dat het EU-parlement en de Raad de NATURE RESTORATION LAW volledig steunen, inclusief het voorstel om de lidstaten wettelijk verantwoordelijk te maken voor natuurherstel en EU-burgers het recht te geven de lidstaten aan te klagen als zij de wet niet naleven.

Ocean Rebellion eist ook dat het EU-parlement de visserij als belangrijke oorzaak van de achteruitgang van de oceanen in de NRL opneemt en deze opneming onderstreept door een verbod op de visserij met bodemtrawls in alle EU-wateren, en dat het zich ertoe verbindt de visserij met 80% te verminderen door een einde te maken aan de industriële visserij en de kustgemeenschappen mondiger te maken door arbeidsintensieve traditionele visserij met een lage impact te bevorderen en Ocean Care te stimuleren.

De EU-lidstaten moeten moed tonen om de rijke lobbyisten het hoofd te bieden, duurzame banen te scheppen en de stervende oceaan te herstellen.

QUOTES

Suzanne Stallard van Ocean Rebellion zegt:
"De Natuurherstelwet moet visserijmaatregelen bevatten. De industriële visserij vernietigt het zeeleven en de habitats, daar moet nu een einde aan komen. Dat Gabriel Mato het heeft over het negeren van milieubescherming ten gunste van sociaal-economische overwegingen en voedselzekerheid is slechts een kunstgreep - doorgaan met business-as-usual is geen optie. Beide problemen kunnen het best worden opgelost met behulp van de Natuurherstelwet als een kracht voor grote veranderingen in de manier waarop we met elkaar en onze omgeving leven. "

Sophie Miller voegt toe:
"Dit is een kans voor de EU om de wereld te laten zien hoe zinvolle verandering eruit kan zien. Maar de Natuurherstelwet gaat niet ver genoeg, we hebben 80% herstel nodig en alleen zorgvuldige winning door lokale mensen die hun omgeving begrijpen."

Stefanie Wels voegt toe:
"We hebben bijna alle wilde eiwitten op het land opgegeten, we zijn nu op weg om hetzelfde te doen met de oceanen. Dit betekent dat we ze leeg en uitgeput achterlaten van de vis die ooit vrij zwom. We moeten de vissen beschermen, we moeten nu een einde maken aan de boomkorvisserij en de industriële visserij om de vispopulaties een kans op herstel te geven. Vanwege de koolstof die door mariene organismen is opgeslagen, zijn de afbraak van de mariene biodiversiteit en de klimaatnoodsituatie min of meer hetzelfde. We kunnen het ene niet oplossen zonder het andere, en als we de oceanen uitroeien is er geen realistische kans meer om het klimaat en onze samenlevingen te redden."

Clive Russell, ook van Ocean Rebellion, voegt daaraan toe:
"De mensheid heeft de oorlog verklaard aan de vis en we zijn aan het winnen. De oceaan is zo uitgeput dat kleine vissersgemeenschappen op de rand van overleven staan en gebieden waar vroeger overvloed was, nu leeg zijn. Meer dan 100 miljoen mensen zijn voor hun dagelijks voedsel en levensonderhoud afhankelijk van kustvisserij en kleinschalige ambachtelijke visserij - vaak in dezelfde wateren waar bodemtrawlers op vissen. We moeten de visserij met 80% verminderen door de industriële visserij een halt toe te roepen. Klimaatafbraak en natuurafbraak zijn in feite hetzelfde en beide moeten nu worden gestopt."

Foto's: Stéphane Lagasse