GEEN ZALM MEER IN HET LOCH
07.10.2022
Vandaag stonden drie performers van Ocean Rebellion Scotland voor het Schotse parlement in Edinburgh. De gezichtsloze ogen van de geschikte personages waren ingezwachteld en hun monden waren gesnoerd door dode vissen.
De artiesten waren daar om de aandacht te vestigen op de milieutragedie van de Schotse zalmkwekerij. De blinddoeken staan voor de bewuste blindheid van de Schotse regering, die haar mond vol heeft van gekweekte zalm, voor de aantasting van het Schotse kustmilieu en de noodzaak om de zalmkweek in open kooien af te bouwen. De performers, in krijtstreeppakken, hielden op het laatste moment een pleidooi voor de afgevaardigden van de SNP-conferentie en de Schotse "leiders" om een einde te maken aan de oorlog tegen wilde vis, die wordt gebruikt om gekweekte zalm te voeden, en om het VOOR-leven in de Schotse zeeën te reguleren.
De geblinddoekte performers stonden in de plassen buiten het Schotse Parlement, met aktetassen met OORLOG TEGEN WILDE VIS, GEKWEEKTE ZALM en VUIL GELD op de zijkant.
De berichten in de koffer verwijzen naar de medeplichtigheid van de SNP aan de vernietiging van het milieu; hun wens om de £ voor fossiele brandstoffen te vervangen door een £ voor roze vis heeft hen op hetzelfde oude pad gebracht van "SMERIG GELD. Ocean Rebellion vraagt Nicola Sturgeon om deze waanzin te stoppen en Schotland een wereldleider te maken door het milieu en het Schotse volk te steunen, niet dubieuze bedrijven die uit zijn op onverantwoorde winsten.
Het Schotse parlement heeft geëist dat er "dringend zinvolle actie moet worden ondernomen om tekortkomingen in de regelgeving, alsmede gezondheids- en milieukwesties met betrekking tot de vis aan te pakken voordat de sector zich kan uitbreiden". Maar door de weigering van de Schotse regering om gevolg te geven aan de waarschuwingen van het Schotse parlement - door zichzelf te blinddoeken en vis in de monden van het parlement te stoppen - zijn de Schotse meren en de mensen die er wonen overgeleverd aan de genade van hebzuchtige buitenlandse bedrijven zoals Mowi en Bakkafrost.
Problemen veroorzaakt door de zalmkweek in open kooien in Schotland zijn onder andere:
- Overbevissing voor zalmvoer- Gekweekte Schotse zalm eet evenveel wilde vis als alle anderen in het Verenigd Koninkrijk - 460.000 ton per jaar (Feedback, 2019). Dit heeft een domino-effect op het klimaat doordat enorme hoeveelheden klimaatdodende blauwe koolstof uit mariene ecosystemen in de atmosfeer terechtkomen.
- Onrechtmatig verstoren van walvissen, dolfijnen en bruinvissen met tergende "onderzeese rookalarmen" om zeehonden te laten schrikken
- Infectie van Schotlands iconische wilde zalm met parasiet- en ziektepluimen afkomstig van zalmkwekerijen en waardoor ze uitsterven. De IUCN heeft de zalm als een kwetsbare soort aangemerkt - de snelste achteruitgang wereldwijd heeft zich voorgedaan in Schotland.
- Onze meren behandelen met enorme hoeveelheden giftige chemicaliën... waaronder emamectinebenzoaat, formaline, waterstofperoxide, synthetische pyrethroïden en organochloorverbindingen. Dit is de enige industrie die haar pesticiden rechtstreeks in zee mag dumpen. Deze doden de larven van soorten waarvan lokale vissers afhankelijk zijn.
- Door de RSPCA gesteunde wreedheid van gekweekte zalm- waarvan meer dan een kwart routinematig sterft voor de oogst.
- Het verwoesten van de middelen van bestaan van talloze mensen in kwetsbare kustgemeenschappen die voor hun werk afhankelijk zijn van levende Schotse meren
- Lokale gemeenschappen negeren worstelen om hun lokale mariene milieu te redden
RED DE ZALM STURGEON
Het lot van de oceaan hangt van ons allemaal af.
Onze interventies zijn afhankelijk van steun.
De acteurs van Ocean Rebellion vertegenwoordigen het lege gezicht van de mislukte Schotse beleidsvorming, als gevolg van de inpalming van de Schotse regering door gevestigde zalmbelangen. Ze lijken glad, glad en zakelijk, maar ze lekken bloed op de grond, pletten vis in hun handen en onder hun voeten. Zij zijn het echte gezicht van zowel de industriële zalmkwekerij als de Schotse regelgevers - waaronder het Schotse agentschap voor milieubescherming, NatureScot en Marine Scotland - die de wetenschap negeren en, gevangen door de industrie, toestaan dat de zalmkwekerij jaar na jaar groeit en uitdijt. Hun enige belang is het geld dat ze verdienen met het voeren van een oorlog tegen wilde vis, en ze plegen ecocide door hebzucht. Ze nemen alles wat ze willen uit onze meren, terwijl ze hun zalmkwekerij groenwassen. En als het op schoonmaken aankomt, zullen ze instemmend knikken, de juiste geluiden maken, iedereen vertellen dat "het een ernstig probleem is", maar ze zullen altijd achter de schermen met de Schotse regering manoeuvreren om ervoor te zorgen dat er niets verandert en deze viskwekerij kan blijven groeien.
Ocean Rebellion eist:
Na de bemoedigende stappen die British Columbia en Noorwegen hebben gezet, moet de Schotse regering de zalmkwekerij in Schotland snel afbouwen en zorgen voor opleiding en investeringen om een rechtvaardige overgang voor de werknemers in de viskwekerij mogelijk te maken. De kosten van business as usual zijn veel te hoog.
Het nieuwe beleid moet de gezondheid van de zee als enige maatstaf voor succes hebben. Het moet de macht van buitenlandse bedrijven vervangen door de macht van mensen aan de westkust. En het moet de vele vormen van zeeleven vertegenwoordigen die van de oceaan hun thuis maken.
Ocean Rebellion's Caitlin MacLeod zegt:
"De aanpak van de Schotse regering van onze kostbare kust en het zeeleven is een ecologische ramp. Zij heeft het Schotse parlement genegeerd dat formeel opriep tot stopzetting van de uitbreiding totdat de problemen zijn aangepakt, en op verzoek van haar trawanten in offshore-bedrijven is zij van plan de omvang van de walgelijke zalmindustrie binnen acht jaar te verdubbelen. We hebben een revolutie nodig in de Schotse mariene politiek, waarbij bescherming en participatie in de plaats komen van door de Schotse regering gesponsorde bedrijfsplundering."
Sophie Miller van Ocean Rebellion voegt daaraan toe:
"De wereld moet de visvangst met 80% verminderen - industriële vissers vissen nu om zalmkwekerijen van voedsel te voorzien, daar moet nu een einde aan komen, zij roven het voedsel uit de monden van lokale vissers. De sardinebestanden zijn drastisch uitgeput voor de kust van West-Afrika vanwege de industriële honger naar gekweekt visvoer, dit moet stoppen voordat de hebzucht van bedrijven meer honger en onrust veroorzaakt."
Ocean Rebellion's Roc Sandford zegt:
"Schotland is een prachtig, trots land. Onze vernietiging van het milieuerfgoed waarvan zoveel van onze banen afhankelijk zijn, zal dit voor toekomstige generaties verpesten. Ik wil geen dode zones meer zien die worden veroorzaakt door zalmkwekerijen - het is tijd om deze winstgevende bedrijven uit onze prachtige wateren te gooien."
Het lot van de oceaan hangt van ons allemaal af.
We laten je weten wat we doen om te helpen.